شروعی جدید بعد از 60 سالگی: من زندگی مجردی را پذیرفتم و یک پرستار بین المللی حیوانات خانگی شدم | زندگی و سبک

دبلیووقتی ازدواج 36 ساله برنادین سوئل در 57 سالگی به پایان رسید، اولین غریزه او – پس از بهبودی از شوک – این بود که به تنهایی نمی تواند این کار را انجام دهد. او می‌گوید: «در 60 سالگی باید کاملاً عادی باشید، زن و شوهر باشید و با هم سفر کنید. چند سال طول کشید تا او متوجه شد، “در واقع، نه.”

سوئل که یک داروساز بازنشسته است، اکنون 68 سال دارد و به عنوان یک پرستار حیوان خانگی به سراسر جهان سفر می کند. سال گذشته او فقط 23 شب را در تخت خود در یک انبار مشرف به مرکز شهر دنور گذراند. مکان های نشستن حیوانات خانگی شامل لندن، نیویورک، آتن، بوتسوانا، توکیو و نیوزیلند بود. او می گوید: «من کاملاً زندگی ام را دوست دارم. “من بهترین دوران بازنشستگی را سپری می کنم.”

Swale همیشه دوست داشته سفر کند. او در ماون، بوتسوانا، بین دلتای اوکاوانگو و صحرای کالاهاری، جایی که پدرش پزشک بود، بزرگ شده بود. هنگامی که او ده ساله بود، خانواده به انگلستان نقل مکان کردند. او در دانشگاه یورکشایر تحصیل کرد و در آنجا با همسر آینده اش آشنا شد. پس از ازدواج و داشتن سه فرزند برای کار او به آمریکا رفتند. او می گوید: «من در اواسط 30 سالگی بودم و قبلاً در سه قاره زندگی می کردم.

«زندگی این است که فرزندان خود را به بهترین نحو ممکن تربیت کنید و به آنها پایگاهی پایدار بدهید. شما تمام آن آرزوهای سفر را به حالت تعلیق درآورده اید. آنها هنوز آنجا هستند، اما شما آنها را با زندگی روزمره دفن می کنید زیرا این بهترین چیز برای خانواده است.»

وقتی سوئل برای اولین بار طلاق گرفت، «نمی‌توانستم کار کنم. من حتی نمی توانستم صحبت کنم.» اما در زمانی که او 63 ساله شد، پس از یک رابطه جدی دیگر، تصور دیگری از خود پیدا کرد: «من به یک مرد نیازی ندارم. این چیزی نیست که بیشترین لذت را در زندگی به من می دهد.»

او به کار خود ادامه داده بود و خانواده را در خانه نگه داشته بود. “اما من فقط در آن غوغا می کردم. و کار تحت فشار فزاینده ای قرار گرفت. ناگهان فکر کردم، «چرا این کار را می‌کنم؟» سپس با یک نقشه درخشان آمدم.»

حمایت همسری که او دریافت می کرد تقریباً برابر با تأمین اجتماعی بود که پس از بازنشستگی دریافت می کرد. «بنابراین فکر کردم: خانه را برای یک سال اجاره می‌کنم، مراقبت از حیوانات را انجام می‌دهم و ببینم آیا می‌توانم با نگهداری آن زندگی کنم. و اگر بتوانم، دیگر مجبور نخواهم شد سر کار بروم. از این به بعد خوب می شوم.»

اولین کار به عنوان نگهبان حیوانات خانگی نیم ساعت از خانه فاصله داشت. “من عاشق حیوانات بودم. اما فکر کردم: نمیدونی داری میری خونه کی، چه استقبالی ازت میشه، سگ گازت میگیره یا گربه فرار میکنه… حدود 10 دقیقه تو ماشین نشستم. و شجاعت به صدا در آمدن زنگ خانه را به دست آورد.»

اما صندلی خوب بود. حتی با وجود اینکه پول کم بود – برای مراقبت از حیوان خانگی هزینه ای وجود ندارد، فقط سوار شدن رایگان – او “آن را به دست آورد.”

“فکر کردم، “الان همه چیز را وارد می کنم. من می روم همه چیز در آن. خانه را فروختم من از شر همه چیز خلاص شدم.» او اتاق زیر شیروانی را خرید زیرا وقتی او آنجا نبود، «خانه ای طلایی» برای فهرست Airbnb بود.

حالا سوئل از فکر کردن دست بر نمی دارد. بعضی ها می خواهند با او ملاقات کنند. برخی زیر تشک کلید می گذارند. او با یک تریر در سبد خود در اطراف جزیره Sanibel در فلوریدا رانندگی کرد و یک اسکناوزر مینیاتوری را برای شام در نیوزیلند برد. “وقتی ترس اولیه را غلبه کردید، آزادی مجرد بودن فوق العاده است.”

در بوتسوانا حیوانات عجیبی از جمله یک بچه کرگدن وارد خانه شدند. در بازدید اخیر از آنجا، او از بقایای خانه قدیمی خود بازدید کرد. پشت خانه، کنار رودخانه، دوران کودکی اش برگشت: «در گل گیر کردم… و برگ های بزرگ بوته های موز را پاره کردم تا دامن هولا درست کنم».

ایستگاه بعدی او فلوریدا است، جایی که او از یک گربه و سه گکو مراقبت می کند. “تا زمانی که سلامتی من پابرجاست، تا زمانی که از آن لذت می برم، ادامه خواهم داد.”

دلش برای داشتن خانه دائمی تنگ نشده است؟ او می گوید: «دنیا خانه من است. “شما در خانه آنها زندگی می کنید، در محله آنها قدم می زنید، حیوانات خانگی آنها را دارید، با همسایگان آنها چت می کنید. شما طوری زندگی می کنید که انگار آنجا زندگی می کنید. مثل این است که برای یک دقیقه زندگی یک نفر دیگر را به امانت بگیریم. و از هر جلسه ای که انجام می دهم چیزی یاد می گیرم.»

به ما بگویید: آیا زندگی شما بعد از 60 سالگی مسیر جدیدی پیدا کرده است؟