گزارش می گوید زندانیانی که مشکلات روانی شدید دارند ماه ها را در انزوا می گذرانند | زندان و تعلیق

زندانی که بارها خود را مجروح کرده بود بیش از 800 روز را در انزوا گذراند. این از یک گزارش نفرین‌آمیز است که نشان می‌دهد زندان‌ها از انزوا برای مقابله با مشکلات جدی سلامت روان استفاده می‌کنند.

هیئت نظارت مستقل (IMB) به این نتیجه رسیده است که این زندانی که برای حفاظت عمومی (IPP) در بازداشت به سر می برد، یکی از ده ها تن با مشکلات جدی سلامت روان است که ماه ها در انزوا نگهداری می شدند.

ناظران یک زندان فوق امنیتی دریافتند که این زندانی که در گزارش با نام “آقای ح” معرفی شده است، مبتلا به اختلال شخصیت تشخیص داده شده و بارها به خود آسیب رسانده است.

او به طور موقت به واحد تخصصی روانشناسی منتقل شد، اما رفتارش بدتر شد و به واحد جداسازی بازگردانده شد.

طبق دستورالعمل‌های NHS انگلستان، زندانیانی که مشکلات روانی جدی دارند و نیاز به درمان در یک بیمارستان امن یا بخش مراقبت‌های ویژه روانپزشکی دارند، باید ظرف 28 روز منتقل شوند.

اصلاحات در قانون سلامت روان باید انتقال 28 روزه را به یک الزام قانونی تبدیل کند. با این حال، این لایحه در سخنرانی پادشاه در ماه نوامبر گنجانده نشد، یعنی در این مجلس تصویب نخواهد شد.

گزارش IMB که روز پنجشنبه منتشر شد، می‌گوید که سازمان زندان اغلب از جداسازی در واحدهای مراقبت و جداسازی (CSUs) به عنوان وسیله‌ای برای مراقبت از زندانیان با مشکلات جدی سلامت روان استفاده می‌کند.

نمونه های متعددی از زندانیان بیمار روانی که در انزوا نگهداری می شوند کشف شده است. این شامل مردی مبتلا به اوتیسم، تشخیص اسکیزوفرنی و علائم شدید ADHD است که تقریباً نه ماه را در بخش جداسازی یک زندان رده C گذراند و در این مدت سلامت روانی او به شدت رو به وخامت گذاشت.

یک زندانی دیگر با نیازهای پیچیده سلامت روان به مدت 300 روز در انزوا قرار گرفت و در انتظار ارزیابی برای انتقال به یک بیمارستان روانی امن بود.

در زمان ارزیابی و انتقال، او بیش از 550 روز را در واحد جداسازی سپری کرده بود – تقریباً بیست برابر زمان انتقال برنامه ریزی شده.

الیزابت دیویس، رئیس IMB، گفت: “خیلی اوقات، خدمات زندان از CSU به عنوان محیط پیش فرض برای مدیریت و مراقبت از مردان با نیازهای جدی یا چالش برانگیز سلامت روان استفاده می کند.”

این واحدها به‌عنوان ایستگاه‌های نگه‌داری برای کسانی عمل می‌کنند که قبل از انتقال به منطقه امن‌تر با تأخیرهای طولانی مواجه می‌شوند و در CSU‌ها گیر کرده‌اند، زیرا به سادگی جایی برای رفتن ندارند.»

این گزارش پس از بررسی هیئت های نظارت در 30 زندان تهیه و در بهار تکمیل شد.

این نظرسنجی نشان داد که تقریباً در تمام زندان‌ها مردانی با مشکلات سلامت روان در CSU نگهداری می‌شوند.

گزارش حاکی از کمبود ظرفیت در مراکز بهداشتی زندان و تاخیر در ارجاع، ارزیابی و انتقال است. برخی از زندانیان در محل زندگی مشکل داشتند.

کمپبل راب، مدیر اجرایی موسسه خیریه Nacroکه به افراد در زندان و در زمان آزادی کمک می کند، سیاست منزوی نگه داشتن افراد مبتلا به مشکلات روانی را “کاملا اشتباه” خواند و افزود: “اینها افراد آسیب پذیر در شرایط بحرانی هستند – آنها مستحق حمایت، درمان و ثبات هستند.” ما نباید تاوان زندان و خدمات بهداشتی ما را بپردازید.»

سخنگوی دولت گفت: «تفکیک آخرین راه حل برای کسانی است که برای خود یا دیگران خطر ایجاد می کنند.

«زندانیان حق دارند از همان مراقبت هایی برخوردار شوند که در جامعه دریافت می کنند. به همین دلیل است که ما تضمین می‌کنیم که افرادی که بیشتر در معرض خطر هستند به حمایت روانی متناسب با نیازهایشان دسترسی داشته باشند.»