نقد و بررسی “شما می توانید این مکان را زیبا کنید” نوشته مگی اسمیت – مشاوره در مورد عزت نفس | زندگی نامه و خاطرات
مندر سال 2018، مگی اسمیت، شاعر و مقاله نویس اهل کلمبوس، اوهایو، متوجه شد که شوهرش رابطه نامشروع دارد. او به تازگی از یک سفر کاری برگشته بود و به نظر می رسید چیزی بین آنها اشتباه است. تغییر نامحسوس دما بنابراین او این کار وحشتناک را انجام داد و به کیف شانه‌اش نگاه کرد که وقتی او سالم در رختخواب بود، دریچه بازش غیرقابل مقاومت بود. البته او امیدوار بود چیزی پیدا نکند. اما افسوس که هیچ چیز آن چیزی نبود که او پیدا کرد. او کارت پستالی را بیرون آورد که شرح پیاده‌روی شوهرش را نشان می‌داد، و یک درخت کاج که در آن پیاده‌روی پیدا کرده بود – همان درخت کاجی که پسرش هنگام بازگشت آن شب به پسرش داده بود. همچنین روی کارت پستال: نام یک زن و آدرسی در شهری که او به تازگی ترک کرده بود. معلوم شد مخروط کاج یک نارنجک دستی است.
اسمیت ویران شده بود. اما نویسندگان می نویسند، و در سال های پس از آن انفجار، او از لحاظ مادی بیشترین استفاده را کرده است. در سال 2020 او آزاد شد ادامه حرکت: یادداشت هایی در مورد از دست دادن، خلاقیت و تغییر، کتابی الهام گرفته از “یادداشت های روزانه” که او در طول طلاقش در رسانه های اجتماعی به اشتراک می گذاشت. در سال 2021 دنبال شد به حرکت ادامه دهید: دفتر خاطرات، دعوتی به “استفاده از قدرت شفابخش نوشتن” برای دیدن تغییر به عنوان “فرصتی برای دگرگونی”. و حالا کتاب سومی هم هست: نوعی خاطره با عنوان شما می توانید این مکان را زیبا کنید. اما لطفاً در دام این فکر نیفتید که همه چیز برای او آسان است. اسمیت تأکید می‌کند که کتاب جدیدش گاهی برای او هزینه‌های وحشتناکی داشت: این همه صداقت و آسیب‌پذیری. او خسته است! او به روانپزشکش می گوید که نوشتن یک رمان طلاق مانند رمان نورا افرون چقدر راحت تر بود. سوزش سردل.
در رویاهایت عزیزم در حالی که سوزش سردلبسیار شوخ و نافذ، کتاب تقریباً کاملی است، عنوانی جذاب شما می توانید این مکان را زیبا کنید همه چیز به یکباره بد است: ترحم به خود، بلکه احترام به خود. بی اختیار، اما به طرز وحشتناکی خجالتی. بداخلاق و عبوس و مملو از چیزی که خود نویسنده آن را “وای” اعلام می کند (اسمیت، که از شرکت در “کارگاه آموزشی ویژن هیئت مدیره” خودداری می کند، از ترس اینکه مبادا چیزی بسازد که شبیه روتکو درگذشته باشد، از کتاب “عادی” چشم پوشی می کند). “درمانگر، “درمانگر شهودی” و “کیمیاگر عاطفی”). چقدر وحشتناک است که یک کتاب را باز کنید و فهرستی طولانی از همه چیزهای زیبای کودکانتان (بیشتر در مورد شما) پیدا کنید. چقدر وحشتناک است که می بینیم نویسنده ای با بی شرمی تمام ویژگی های مثبت او را فهرست می کند (“(من) به اندازه جهنم بامزه هستم”). نقل قول از نویسندگان دیگر – جوآن دیدیون، کلایو جیمز – باید درد و رنج را کاهش دهد، اما حتی آنها نمی توانند آن را نجات دهند. با مطرح کردن کنایه معروف ویتمن – “من قد بلند هستم، من توده ها را در خود نگه می دارم” – او نمی تواند با یکی دیگر از لاف های متواضعانه خود پاسخی ندهد: “اما مسئله اینجاست، والت… گاهی اوقات من از خودم بدم می آید. این سطر، مانند بسیاری دیگر از کتاب‌ها، به تنهایی در صفحه‌ای خالی شناور است تا بتوانیم هوش و خرد نویسنده و تمام تناقضات فریبنده او را جذب کنیم.
ببین، رها کردن شکنجه‌ای است که شبیه هیچ‌کس نیست. دوست داشتنی بودن نیاز به زبانی دارد که هم بی نهایت تجدید پذیر باشد (ما به تلاش خود ادامه می دهیم) و هم کاملاً زائد، و این همان چیزی است که آن را قلمرو نویسنده می کند: غیرممکن، جهانی، جستجوی اجتناب ناپذیر. اما کتاب اسمیت هیچ ربطی به آن ندارد، و نه فقط به این دلیل که نثر او بسیار پیش پا افتاده است (برای یک شاعر، او علاقه شگفت انگیزی به اصطلاحات غیرغزلی مانند “مراقب اولیه” دارد). همانطور که بررسی‌های مثبت‌تر نشان می‌دهد که وقتی در ایالات متحده منتشر شد، جایی که چنین چیزهایی بسیار بهتر از اینجا هستند، واقعاً در مورد از دست دادن نیست، چه رسد به تواضع یا بخشش. این در مورد عشق به خود و (ظاهرا) “کار خوب” است که با مبارزه برای آن همراه است.
من شخصاً نتوانستم هیچ مدرکی در صفحات پیدا کنم که نشان دهد اسمیت قبلاً خودش را خیلی دوست نداشت. او مشکوک است که شوهرش او را ترک کرد تا حدی به این دلیل که او به “شهرتی” که وقتی یکی از شعرهایش در فضای مجازی منتشر شد، حسادت کرد. اما واقعا منظور من این نیست. خود بهینه سازی – خودپرستی – این بیماری بزرگ زمان ماست، یک آسیب شناسی اجتماعی که نوع خاصی از خودشیفتگی را فضیلت و هر کس دیگری را قربانی می کند، و در نهایت به همین دلیل است که کتاب اسمیت مرا دفع می کند. اخلاق واقعی آن ناخواسته است. هر صفحه به عنوان یادآوری عمل می کند که درک خود بسیار بسیار بهتر از دوست داشتن خود است. عشق باید برای افراد دیگری باشد که همیشه خیلی بیشتر از شما به آن نیاز دارند.
About Author
