سیستم قضایی ما معترضان جوان در بریستول را شکست داده است اعتراض

با تشکر فراوان از تام وال برای زنده نگه داشتن داستان اعتراضات بریستول در خواندن طولانی خود (“خیلی اشتباه بود”: چرا تعداد زیادی از مردم در اعتراضات بریستول زندانی شدند؟، 5 مارس). من مادر یکی از نوجوانانی هستم که به دلیل شورش در تظاهرات «بیل را بکش» در مارس 2021 محکوم شد. پسرم در حال حاضر در زندان است و دوران محکومیت خود را می گذراند. او در زمان اعتراض 19 ساله بود. یک دانشجوی باهوش دانشگاه بدون تجربه اعتراض و بدون سابقه کیفری، او قبلاً هرگز با پلیس مشکل نداشت. او مانند بسیاری دیگر مورد حمله پلیس قرار گرفت، اما بعداً در لیست تحت تعقیب قرار گرفت، دستگیر شد و به شورش متهم شد. این ضربه سختی به او وارد کرد و کمی بعد سعی کرد خودکشی کند.

او را به دادگاه کشاندند که بر سلامت روان او تأثیر گذاشت. او دیگر نتوانست فشار بیشتری را تحمل کند و به گناه خود اعتراف کرد. توصیف تأثیری که بر او و کل خانواده تا آخر عمر ما داشته و خواهد داشت، دشوار است. اما ما متحد هستیم و از آن عبور خواهیم کرد. در مورد پسرم، ما می دانیم که او پس از زندان به دستاوردهای بزرگی خواهد رسید. او در داخل خانه درس می خواند و مصمم است که تسلیم نشود. او تمام حمایت های مورد نیاز خود را از خانواده و دوستان دریافت می کند.

واضح است که اتهامات ناآرامی ماهیت سیاسی داشتند. سه سال بعد، حتی یک افسر پلیس با برخورد انضباطی مواجه نشد. پسرم هنوز از صحبت کردن می ترسد و امید خود را به اجرای عدالت برای او و دیگران از دست داده است. ما تمام اعتماد خود را به پلیس و دستگاه قضایی از دست داده ایم. این در یک کشور دموکراتیک چگونه ممکن است؟
نام و آدرس ارائه شده است

من خانواده و دوستانی دارم که در تظاهرات بریستول شرکت کردند و برخی از آنها دستگیر و متهم شدند. من در دادگاه های زیادی شرکت کرده ام، ساعت ها فیلم را تماشا کرده ام و به شواهد گوش داده ام. از شدت اتهامات شوکه شدم. دختر 19 ساله من در آن زمان بدون سابقه کیفری به 14 ماه زندان محکوم شد. تجارب آنها در آنجا، بدون ذکر هزینه برای بیت المال، کاملاً با اقدامات آنها در آن روز مغایرت دارد.

به‌عنوان یک خانواده، ما با وحشت شاهد پایان اولین پرونده‌ها در دادگاه بودیم که برخی از آنها به حبس‌های طولانی مدت ختم شد. مانند دیگر متهمانی که بعداً به دادگاه رفتند، به او این فرصت داده شد تا با اتهامی کمتر به جرم خود اعتراف کند و از قرعه کشی هیئت منصفه اجتناب کند. نحوه تغییر اتهامات در طول محاکمه باید بررسی شود. پس از چنین تجربه دشواری که ایمانم را به سیستم قضایی سلب کرد، در نهایت خیالم راحت شد که مقاله‌ای را خواندم که وقایع را در زمان وقوع آنها منعکس می‌کرد.
فیل لازاروس
پریش سفید، ویلتشایر

اواخر سال گذشته با تام وال از طرف دخترم ماریلا گج راجرز و به عنوان یکی از بنیانگذاران گروه حمایت از خانواده و دوستان عدالت برای معترضان بریستول (JBP) مصاحبه ای انجام داد. ماریلا یکی از اولین افرادی بود که در مورد شورش بی گناه بود، اما مجرم شناخته شد و قبل از اینکه دادستان شروع به پیشنهاد دادخواست به دیگران کند به پنج سال و نیم زندان محکوم شد.

ماریلا توسط یک افسر پلیس لگد شد و دستش زخمی شد. اما بدتر از آن احساسی بود که وقتی سرش را در ناودان فرو بردند. سخنان او این بود: “من برای جانم می ترسیدم، افکار جورج فلوید و سارا اورارد در ذهنم می چرخید.”

او پس از مشاهده حمله دیگران توسط پلیس با پلیس درگیر شد. او به برخی جرایم جزئی اعتراف کرد اما به این مجازات سخت و نامتناسب محکوم شد.

همانطور که در مقاله اشاره شد، حتی یک افسر پلیس نیز در قبال اقدامات خود پاسخگو نبود. JBP طوماری را برای درخواست تحقیق عمومی در مورد خشونت بیش از حد پلیس راه اندازی کرده است و ما بیش از 2000 امضا داریم. ما همچنین سعی کردیم بفهمیم که چگونه اتهام “شورش” می تواند در مورد اعتراضی اعمال شود که اساساً به دلیل کار بیش از حد پلیس تشدید شده است.

تناقضات و زمان بندی فرآیندها سرنوشت ماریلا را تعیین کرد – به جای شاید 20 ماه، پنج سال و نیم. آیا واقعاً این یک سیستم قضایی عادلانه است؟
هایدی گج
بریستول

به عنوان اعضای خانواده یکی از افراد آسیب دیده، بسیاری از معترضان و خانواده های آنها هنوز بی عدالتی هایی را که در آن روز اتفاق افتاد احساس می کنند. اکثر تظاهرکنندگان جوانانی بودند که سابقه کیفری نداشتند و قربانی خشونت پلیس شدند.

زندگی این جوانان با مدت زمان بازداشت و سوابق کیفری آنها به طور غیرقابل برگشتی تغییر کرده است. در همین حال، هنوز به هیچ افسر پلیس پس از اعمال خشونت بی دلیل بر بسیاری از معترضان هشدار داده نشده است.

خواندن مقاله عالی و متوازن تام وال در مورد این موضوع، به ویژه پیشینه رویداد، که واقعاً تا حدودی به توضیح اتهامات غیرقابل توجیه فتنه انگیزی که با محکومیت های طولانی مدت آنها به جرم «جنایت» صادر شده است، بسیار خوب بود. از این عبارت در گذشته استفاده کرده اند که هنوز دریافت نشده است. فکر کردن به این که چگونه جوانان ما به عنوان بخشی از حکومتی که به تدریج حق اعتراض ما را از بین می برد، به این شکل مورد استثمار قرار گرفته اند، وحشتناک است.
نام و آدرس ارائه شده است