حتی در این تاریکی نیز نقاط نورانی وجود دارد. می دانم چون او را دیدم | جاناتان فریدلند

تیآن را به عنوان یک سنت ساختگی دیگر در نظر بگیرید. این موقع از سال تعدادشان زیاد است، اما اینجا مال من است. در سال‌های اخیر، در ستون پایانی این شکاف قبل از کریسمس، سعی کرده‌ام از تاریکی فرار کنم و اگر نگوییم کاملاً شادی‌بخش، حداقل دلایلی برای امیدواری ارائه می‌دهم. با نزدیک شدن به پایان سال 2023، این تمرین مثل همیشه دشوار و ضروری به نظر می رسد. در حالی که جنگ در غزه بیداد می کند و در اوکراین ادامه دارد، در حالی که وضعیت اضطراری آب و هوایی وخیم است و میلیون ها نفر با بحران هزینه زندگی و چشم انداز رکود دست و پنجه نرم می کنند، هیچ کس نیازی به توضیح دلیل آن ندارد.

قبلاً سعی کردم دلایلی برای خوش بینی در حوزه امور جهانی پیدا کنم. در واقع، سال 2024 سرانجام می تواند پایانی بر دولت بی فایده و تنبل بریتانیا باشد. می تواند آن را ببیند سرنگونی بنیامین نتانیاهو و هرگز نمی دانید، شکست دوم برای دونالد ترامپ (حتی به احتمال دیگر فکر نکنیم).

با این حال، تمرکزم را محدود می کنم و روی چیزهایی که دست اول تجربه کرده ام تمرکز می کنم. پس از یک سال که اغلب در تاریکی فرو رفته بود، در اینجا چند پرتو کوچک امید وجود دارد.

در اوایل اکتبر از زندان Wormwood Scrubs بازدید کردم. حدود دوازده زندانی از من دعوت کردند تا در گروه کتابخوانی خود سخنرانی کنم. آنها کتاب من “هنرمند فرار” را خوانده بودند که داستان رودولف وربا، یکی از اولین و معدود یهودیانی است که از آشویتس فرار کرده است. (و بله، این طنز که گروهی از زندانیان می خواستند درباره مردی که یکی از بزرگترین فرارهای قرن بیستم را انجام داده است بیشتر بدانند، نه من و نه آنها را از دست دادم.)

اکنون به اندازه کافی خوش شانس بوده ام که در مورد این کتاب برای ده ها مخاطب در چندین کشور صحبت کنم، اما این برخوردی بود که مانند هیچ مورد دیگری نبود. این مردان کتاب را با دقت و حتی فشرده خوانده بودند. آنها جزئیات بسیار خاصی را به خاطر داشتند. چطور؟ یک زندانی مسن توضیح داد. «یک چیز در مورد حضور در اینجا این است که شما زمان زیادی دارید. آ بسیار از زمان.» او به من گفت که «هنرمند فرار» را دو بار و قسمت هایی از آن را سه بار خوانده است.

یکی دیگر از زندانیان جوان‌تر متوجه قطعه‌ای شد که به یاد می‌آورد وربا با لبخند دائمی خود، مصاحبه‌کنندگان را ناآرام می‌کند. او گفت که این به وضوح یک مکانیسم دفاعی است. او با لبخند گفت: “می دانم چون خودم این کار را انجام می دهم.” “اگر او از لبخند زدن دست بردارد، گریه خواهد کرد.”

مرد سومی اشاره کرد که چگونه پس از بیرون آمدن وربا، جهان از گوش دادن به هشدار او خودداری کرد. او هیچ مقایسه ای انجام نداد، اما این برای او نیز طنین انداز شد. “دنیای بیرون نمی خواهد بداند.”

این باشگاه کتاب قابل توجه یکی از 80 زندان است که در 74 زندان پراکنده شده است گروه های کتابخوانی در زندان، یک موسسه خیریه که سال آینده 25 سالگی خود را جشن می گیرد. این کتاب به ترکیبی از داوطلبان و کتابداران زندان مانند تریسی کومبز از Wormwood Scrubs متکی است. او مجموعه ای چشمگیر دارد – و با این حال تعداد کمی از زندانیان آن را دیده اند. آنها اجازه ندارند وارد شوند و قفسه ها را مرور کنند. در طول بحران کرونا، زمانی که ترافیک زندان متوقف شد، متوقف شد و از سر گرفته نشده است. (یادداشت به ایوت کوپر: اگر وزیر کشور شدید، اجازه دهید زندانیان به کتابخانه های زندان برگردند.) هیچ کدام از اینها مانع کومبس یا داوطلبان نشد. آنها می‌دانند که کتاب‌ها می‌توانند راه نجاتی باشند – و برای کسانی که به شدت می‌خواهند آن را بفهمند، وجود دارند.

تقریباً دو ماه بعد، من با سیستم عدالت کیفری برخورد کردم. من برای انجام وظیفه هیئت منصفه احضار شدم. بدیهی است که قوانین آنچه که هیئت منصفه می توانند بگویند سخت است، بنابراین من خودم را به آن محدود می کنم. در عصر ریاضت اقتصادی و پیامدهای آن، شکست‌های بوروکراسی آشنا وجود داشت که ما با خدمات عمومی مرتبط می‌شویم. اتاق انتظار شلوغی که اعضای هیئت منصفه بالقوه برای روزها دور هم می نشستند زیرا کامپیوتر خیلی از ما را صدا می کرد. یک دادگاه سرد یخی چون گرمایش شکست. پرونده ای که دلیلی برای محاکمه نداشت زیرا پلیس نتوانسته بود مبنای تحقیقات را ایجاد کند.

همه اینها باعث دلخوری بود. اما این چیزی است که اتفاق افتاده است. من بخشی از هیئت منصفه ای بودم که پایتخت سال 2023 را منعکس می کرد. ما دوازده نفر شامل لندنی های سیاه، قهوه ای و سفید بودیم. لهجه های فرانسه، رومانی و لهستان در میان ما شنیده می شد. و هیئت منصفه ما متشکل از یک یهودی ارتدوکس با یارملکه و یک زن مسلمان با حجاب بود. ما در زمان تشدید تنش در جامعه ملاقات کردیم، اما هیچ کدام ما را آزار نداد. در عوض، با روحیه گرم، شوخ طبعی و هدف مشترک بحث و گفتگو کردیم. همه حاضران وظیفه خود را جدی گرفتند و به قوانین تعیین شده توسط یک قاضی بی معنی و چشمگیر پایبند بودند. زمانی که حکم ما اعلام شد، در چهره اعضای هیئت منصفه‌ام همان نگاهی را دیدم که گاهی به افرادی که تازه رأی داده‌اند می‌بینید: افتخار به انجام وظیفه مدنی و انجام درست آن. و پس از آن دوباره به شهر ادغام شدیم و دیگر هرگز جمع نشدیم.

این الگویی است که در طول سال تکرار می‌شود: در مواجهه با شواهدی مبنی بر اینکه در حالی که سیستم‌ها و مؤسسات اغلب در معرض نابودی قرار گرفته‌اند، مردم عادی کارهای شگفت‌انگیزی انجام می‌دهند. من بار دیگر در طول تابستان شاهد این موضوع بودم که از Cook for Good بازدید کردم، یک شرکت اجتماعی که تنها چند دقیقه با اتاق خبر گاردین فاصله داشت (افشای کامل: یکی از بنیانگذاران کارن متیسون یک دوست قدیمی است).

این شامل انباری است که در آن اعضا می‌توانند از میان مجموعه‌ای از اقلام به قیمت 3.5 پوند انتخاب کنند – غذای اضافی که در غیر این صورت در سوپرمارکت‌ها یا رستوران‌ها دور ریخته می‌شود – و سبدی را به خانه ببرند که احتمالاً ده برابر این مقدار ارزش دارد. پس از آن، اعضا در کافه می مانند و با همسایگان، از جمله افرادی که در آن نزدیکی زندگی می کنند و ممکن است قبلا هرگز با آنها صحبت نکرده اند، گپ بزنند. در حال حاضر یک آشپزخانه حرفه ای وجود دارد که در آن شرکت ها می توانند تمرین تیم سازی را برای کارمندان خود با هزینه ای ترتیب دهند، جایی که آنها با یک سرآشپز آشپزی می کنند. وعده های غذایی که تهیه می کنند سپس به دست افراد نیازمند می رسد. این مجموعه ای از ایده های درخشان است که همه زیر یک سقف قرار دارند و بر چیزی تمرکز دارد که همیشه مردم را دور هم جمع می کند: غذا.

همه این برخوردها در نزدیکی خانه انجام شد. اما حتی در دوردست ها و حتی در سخت ترین مکان ها می توان بارقه های امید را دید. جنگ بین اسراییل و حماس در پاییز امسال بر سرفصل های خبرها غالب شده است، اما با وجود همه مرگ ها و ویرانی ها، افرادی هستند که برای چیزی بهتر تلاش می کنند. من با رولا داود و اوری ولتمن نشستم کنار هم بایستیدهر دو در دهه 30 خود – یکی عرب، دیگری یهودی – که بخشی از یک جنبش پرانرژی هستند که پیام آن ساده است: آنها آینده ای می خواهند که در آن هر دو ملت بتوانند برابر باشند و هر دو بتوانند در امنیت باشند.

و با یایر گولان، ژنرال سابق که به عنوان یکی از قهرمانان 7 اکتبر شناخته می شد، ملاقات کردم. وقتی خبر حمله حماس را شنید، یونیفرم قدیمی خود را پوشید، سوار ماشین شد و به سمت جنوب حرکت کرد و با دستان خود فرود آمد. نجات یافتگان کشتار در جشنواره موسیقی نوا که در آن بیش از 300 نفر کشته شدند. جولان یک جنگجو است. اما او همچنین منتقد صریح اشغال کرانه باختری توسط اسرائیل است و در انتخابات بعدی، احتمالاً آتی اسرائیل، شرکت خواهد کرد. افراد معتبر او را رهبر آینده چپ اسرائیل توصیف می کنند.

امسال تاریکی های زیادی به همراه داشته است و سال 2024 حتی بیشتر از آن را به همراه خواهد داشت. اما نور، اغلب در غیرمنتظره ترین مکان ها وجود دارد. اگر فقط برای چند روز، می توانیم گرمای آن را احساس کنیم.

• جاناتان فریدلند ستون نویس گاردین است

• به جاناتان فریدلند برای رویداد آنلاین Guardian Live در روز سه‌شنبه ۱۶ ژانویه ساعت ۸ بعد از ظهر به وقت گرینویچ بپیوندید. او با جولیان بورگر صحبت خواهد کرد، که خاطرات جدیدش به نام I Seek a Kind Person، داستان فرار پدرش از دست نازی ها را در یک آگهی در گاردین فاش می کند. بلیط در اینجا موجود است

• آیا نظری در مورد موضوعات مطرح شده در این مقاله دارید؟ اگر مایلید تا حداکثر 300 کلمه پاسخی را از طریق ایمیل ارسال کنید تا برای انتشار در بخش نامه های ما در نظر گرفته شود، لطفا اینجا را کلیک کنید.