ما برای کریسمس، عید پاک، هالووین و حتی شب آتش سوزی آماده می شویم. چرا ما در برنامه ریزی برای ژانویه آنقدر بد هستیم؟ | زوئی ویلیامز

Yدیروز دوشنبه آبی بود، رسماً افسرده‌ترین روز سال، بر اساس ایده‌ای که مدت‌هاست توسط همه، از جمله خالق آن رد شده است – اما هنوز هم به نوعی به آن توجه دارد. اگر هنوز بهای افراط در کریسمس، بدهی، خماری، و منزجر شدن از چیزهایی که زمانی شما را شاد می‌کردند (خوک‌هایی با پتو) می‌پردازید، آخرین چیزی که می‌خواهید تحقیر دوباره تصمیم‌های شکست خورده سال نو است. اگر تسلی است، فقط به این دلیل که انفجار در وسط ماه بود به این معنی نیست که دیروز روز اعتراف به شکست بود. در واقع، هر تغییری که می‌خواستید ایجاد کنید، احتمالاً جمعه گذشته را خراب کرده‌اید. Nigella Lawson سعی کرد حال و هوای X (توئیتر) را کم کند با دستور پخت “حمص آفتابی”. او یک راز است، این زن، و فقط اضافه کردن “یک راز” به لیست ویژگی های فریبنده اش در واقع باعث خوشحالی من شد، حتی اگر هوموس اینطور نبود، زیرا هوموس نمی تواند این کار را انجام دهد.

در همین حال، دوشنبه گذشته ظاهراً “روز طلاق” بود: اولین دوشنبه کاری سال که گفته می شود بیشترین درخواست را از وکلای خانواده داشته است. مردم همیشه این را به استرس کریسمس نسبت می دهند که اصلاً اینطور نیست. در واقع، هر کسی با هر عقلی آن را به بعد از کریسمس موکول می کند، بنابراین در واقع فقط یک عقب ماندگی است. اما چه حق با من باشد یا نه (من هستم)، هر دو رویداد به اندازه خود کریسمس منظم و فصلی هستند، مانند هالووین قابل پیش بینی و غیرقابل انکار. کاهش دما در حالی که آسمان نوید برف را می دهد (با عرض پوزش، “هرج و مرج سفر”)، بسیار دیر برای عاشقانه گوزن شمالی که با آن همراه است، کمتر قابل اعتماد است، اما هنوز آن چیزی نیست که شما آن را رویداد قو سیاه می نامید.

ما معمولاً در پیش بینی اتفاقاتی که هر سال اتفاق می افتد بسیار خوب هستیم. مثلاً با خود کریسمس مشکلی نداریم و هفته هاست که به صورت فردی و اجتماعی برای آن آماده شده ایم. حتی عید پاک که حرکت می کند، به ندرت به ذهن می رسد. در Bonfire Night حتی آنچنان توشه احساسی وجود ندارد، و ما هنوز هم چند هفته قبل با توصیه هایی به همدیگر دوش می دهیم – چگونه به سگ خود آرامش دهیم، چگونه آداب و رسوم را انجام دهیم، چگونه با سوختگی های جزئی مقابله کنیم. اما ژانویه با رویدادهای بزرگ ناامیدی همراه است و بهترین چیزی که می‌توانیم به آن بپردازیم این است که «به غریبه‌ها لبخند بزنیم» و «یک دفتر خاطرات سپاسگزاری داشته باشیم».