حملات ناتینگهام: وزیر خواست تا دسته بندی قتل جدید را در نظر بگیرد | سیستم عدالت کیفری بریتانیا
پس از بررسی به این نتیجه رسیدند که دادستان ها حق داشتند اتهام قتل والدو کالوکان، قاتل ناتینگهام را بپذیرند، از وزرا خواسته می شود تا طبقه بندی قتل ها را بررسی کنند.
بررسی نحوه رسیدگی CPS به پرونده علیه کالوکان نشان داد که این پرونده با قانون مطابقت دارد، اما به دولت توصیه کرد که بر خلاف سیستم دو سطحی فعلی برای قتل و قتل، قتل ها را به سه طبقه طبقه بندی کند.
کالوکان در ساعات اولیه 13 ژوئن سال گذشته بارنابی وبر، گریس اومالی-کومار و ایان کوتس را در یک موج خشونت در ناتینگهام کشته و سه نفر دیگر را به شدت مجروح کرد.
اگرچه او در ابتدا متهم به قتل بود، اما به قتل عمد و اقدام به قتل اعتراف کرد به این دلیل که تشخیص او به اسکیزوفرنی پارانوئید باعث کاهش گناه او شد و به دستور بیمارستان محکوم شد.
خانوادههای قربانیان به شدت از CPS به دلیل موافقت با اعترافات گناه کالوکان به قتل عمد انتقاد کردند و گفتند که برای تصمیمگیری «عجله، تحت فشار و اجبار» قرار گرفتند و «عدالت واقعی اجرا نشده است».
اما وبر، مادر بارنابی، گفت که خانواده از یافته های تحقیق “ناامید شده اند، اما کاملا شگفت زده نشده اند”. او گفت: «تا زمانی که قانون در این کشور تغییر نکند، ادعا و ادعای کاهش مسئولیت به این معنی است که قاتلان از قتل فرار میکنند».
گزارش بازرسی خدمات دادستانی اعلیحضرت (HMCPSI) که روز دوشنبه منتشر شد، به این نتیجه رسید که تصمیم CPS برای پذیرش دادخواست قتل غیرعمد “صحیح” بوده و CPS به تعهدات خود در قبال خانواده قربانیان عمل کرده است.
با این حال، پیشنهاد شده است که دولت باید یک طبقهبندی سهلایهای از قتل را در نظر بگیرد که شامل قتل درجه دوم با حبس ابد اختیاری برای کسانی است که به قتل با مسئولیت کمتر محکوم میشوند.
این در سال 2006 توسط کمیسیون قانون توصیه شد و توسط مجلس رد شد.
آنتونی راجرز، رئیس بازرس HMCPSI گفت: «برای حمایت بهتر از قربانیان و افزایش اعتماد عمومی، از دولت میخواهیم که قانون قتل را تغییر دهد تا از قربانیان جنایت در موارد جدی حمایت کند، مانند «بررسی این موضوع و ارائه شفافیت بیشتر در مورد نقش بزه دیدگان در نظام عدالت کیفری.
راجرز گفت که کالوکان به قتل درجه دوم در یک سیستم سه لایه متهم می شد که “ممکن است معنایی داشته باشد اما واقعاً مهم است.”
وی گفت: “درک این موضوع برای همه بسیار دشوار است که کسی که مردم را کشته و حتی به قتل رسانده است متهم به قتل نخواهد شد.”
این گزارش همچنین به این نتیجه رسید که CPS میتوانست تعامل خود را با خانوادهها بهبود بخشد، زیرا گفت که آنها در این فرآیند احساس «حمایت نکردن و ثانویه» میکنند.
توصیه کرد که CPS استفاده از کلمه “مشاوره” را هنگام توصیف تعاملات خود با خانواده ها بررسی کند، زیرا فقط باید تصمیم خود را اطلاع دهد یا توضیح دهد.
راجرز گفت برخی “انتظارات نادرست” در مورد حقوق قربانیان در سیستم عدالت کیفری وجود دارد. او گفت: “قربانیان حق شنیده شدن، اطلاع رسانی و شنیده شدن را دارند، اما آنها حق ندارند با CPS مشورت کنند تا آنچه را که معتقدند باید به آن دست یابند.”
در این گزارش همچنین آمده است که CPS باید اطمینان حاصل کند که پس از اینکه متوجه شد پسران ایان کوتس از عدم امکان شرکت در برخی جلسات «مضطرب و ناامید شدهاند» با «مراقبت و توجه برابر» با همه خانوادهها رفتار میکند.
در این گزارش آمده است: «میدانیم که یافتههای ما برای خانوادهها ناامیدکننده خواهد بود. وقتی با آنها ملاقات کردیم، مشخص بود که احساس می کنند رها شده اند، صدایی ندارند و به عنوان طرف های ثانویه در سیستم عدالت کیفری با آنها رفتار می شود.
جولیان هندی، مدیر مؤسسه خیریه صد خانواده، که از خانوادههای آسیبدیده از قتلهای مرتبط با سلامت روان حمایت میکند، گفت این گزارش «ناامیدکننده» است.
به نظر نمی رسد HMCPSI شواهد را به طور انتقادی ارزیابی کرده باشد. سوالات جدی در مورد کیفیت شواهد و تصمیم گیری در این پرونده وجود دارد که بی پاسخ مانده است.»
این گزارش به وضوح یک فرصت از دست رفته است. برای متقاعد کردن خانوادههای آسیبدیده که مقامات واقعاً از این فاجعه درس میگیرند، کمک چندانی نخواهد کرد.»
استفان پارکینسون، مدیر دادستان عمومی، گفت: “در شرایط غم انگیز و پیچیده ای مانند این، CPS باید تصمیمات دشواری بگیرد اما همیشه باید مستقل و حرفه ای عمل کند.” من معتقدم تیم ما در این مورد این کار را انجام داد و این کار را با تلاش و تعهد بزرگ ما به دقت یافته های گزارش را بررسی خواهیم کرد.»