عاشقانه واقعی: چگونه عشق را حتی در دوران بازنشستگی زنده نگه داریم | روابط
منقبلاً اینطور نبود که اگر هنوز در 60 سالگی ازدواج خوشبختی داشتید، برای همیشه با هم بودید. اما این تغییر کرده است: اکنون این احتمال وجود دارد که گروه من منحل شود. بین سالهای 2002 تا 2022، تعداد افراد بالای 65 سال که در انگلیس و ولز طلاق میگیرند، هر سال بیش از سه برابر شده است. برآوردهای دفتر آمار ملی.
چه اتفاقی افتاده است؟ تا حدودی به افزایش امید به زندگی و گسترش فرصت های زندگی در زمان بازنشستگی مربوط می شود. این مثبت است زیرا می گوید: “من هنوز به اندازه کافی زندگی دارم که منتظرش باشم و می خواهم تا حد امکان شاد و رضایت بخش باشد.”
حقیقت این است – و من به عنوان یک زن در 60 سالگی، این را همه جا می بینم – برخی از زوج ها یک زندگی مشترک راحت ایجاد کرده اند که صمیمیت و شفقت ندارد. سپس ناگهان دیگر راحت نیست: بچه های بزرگسال که تمایل دارند بیشتر از قبل در خانه بمانند، در نقطه ای می روند و روز حساب فرا می رسد.
مانند هر مرحله از یک رابطه، سوال مهم این است که آیا بودن با یک شخص باعث ثروت یا کاهش زندگی شما می شود؟ اگر مورد دوم است، آیا از طریق درمان و تغییر رفتار قابل درمان است؟ اخطار دیگری را می توان به این اضافه کرد: آیا تعمیر به درد و تلاش می ارزد؟
گاهی اوقات پاسخ منفی است. او می گوید: «شاید زمان جدایی فرا رسیده باشد زوج ها و درمانگر روان-جنسی تامارا هویتون. ممکن است اینطور باشد که «بچه ها از نظر مالی مستقل هستند و من از شما حوصله ام سر رفته است.» هیچ چاشنی در این رابطه وجود ندارد و من در حال تمام شدن هستم.»
اما هیچ راهی بی دردسر نیست و برای بسیاری از ما شصت و چند ساله ها، درد ماندن در یک رابطه کمتر از دردی است که اگر آن را ترک کنیم، احساس می کنیم. البته، اگر احساس می کنید چیزی برای ساختن دارید، پس این تنها چیزی است که می توانید دنبال کنید. من 35 سال است که ازدواج کرده ام و می توانم بگویم پنج سال اخیر خوشبخت ترین ما بوده اند. با نگاهی به گذشته، میتوانید ببینید که چند بار شما دو نفر با سرهای پایین دویدید، در کنار فشارهای شغلی و نگرانیهای مالی، با بچههای کوچکتر و سپس تقاضای بچههای بزرگتر سر و کار داشتید.
اما زندگی هنوز تمام نشده است – و جاده پیش رو می تواند به اندازه جاده ای که ما طی کرده ایم پر از دست انداز باشد. بازنشستگی چالش هایی را به همراه دارد. این یک تغییر عمده در زندگی است که بر عزت نفس ما، احساس استقلال ما، قدرت درک شده ما در روابطمان و به همان اندازه مهم، نحوه گذراندن وقتمان را تحت تاثیر قرار می دهد.
هویتون میگوید: «مردم تمایل دارند به اندازه کافی در مورد تأثیر بازنشستگی آنها به عنوان یک زوج فکر نکنند. “بنابراین او می گوید، “من قرار است رئیس مدرسه محلی شوم” و او می گوید، “فکر می کردم به تعطیلات گلف زیادی برویم.” تصور نکنید که شریک زندگی شما نیز مانند شما در مورد آینده ایده دارد. در مورد آن صحبت کنید.” تعادل را به خاطر بسپارید: شما هم به زمان جدایی و هم به زمان با هم نیاز دارید.
هویتون می گوید یک چیزی که باید در نظر داشت این است که بازنشستگی یک بعدی نیست. احتمالاً گزینه های بیشتری نسبت به قبل وجود دارد. او میگوید: «این میتواند هر چقدر که شما میخواهید هیجانانگیز باشد. مانند هر مرحله از یک رابطه، انعطاف پذیری بسیار مهم است. اگر بخواهید خلاقانه فکر کنید، از مزایای آن بهره خواهید برد.
همچنین به یاد داشته باشید که سن مانعی برای نیاز شما به صمیمیت، همراهی، صمیمیت و تفریح نیست. او میگوید: «بسیاری از مردم فکر میکنند زمانی را که باید زندگی جنسی شاد یا شبهای هیجانانگیزی داشته باشند، پشت سر گذاشتهاند. دکتر. تارا کوئین سیریلو، همکار انجمن روانشناسی بریتانیا. «یا افرادی دارند، شاید بچههای بزرگشان، که تصمیمهایشان را زیر سؤال میبرند: «چرا بعد از مرگ بابا دوباره دور هم جمع میشوید؟» روی موضع خود بایستید، از حق خود برای داشتن یک زندگی شاد دفاع کنید و بدانید که مبارزه ارزشش را دارد.
نوک برتر هویتون؟ کنجکاو بمان او می گوید: «این خیلی مثمر ثمر است. اگر بتوانید کنجکاو باشید که در رابطه خود چه کسی هستید و شریک زندگی تان کیست، در بهترین موقعیت برای حل مسائل خواهید بود.